Les Petits Riens

2008

ακρυλικά σε χαρτόνι

από τον κατάλογο της έκθεσης:

Θυμάμαι τη δεκαετία του ’70, τον δάσκαλό μου Π. Βλάχο στο εργαστήρι του, να μου δείχνει ενθουσιασμένος τα χαρτιά που κατόρθωσε να πάρει απ’ τον κρεοπώλη της Ξενοκράτους, εκείνα τα χασαπόχαρτα. Αγνοώντας τα υπέροχα χαρτόνια της Χρηστέα ή του Χρυσικόπουλου στη Κανάρη, δούλευε αυτή την «φτηνή» επιφάνεια, θέλοντας να αποδείξει τη μαγεία της δημιουργίας, που μετατρέπει το ασήμαντο, το ευτελές, σε έργο τέχνης –Αυτό το γκρι μου θύμισαν κι εμένα τα τετράγωνα χαρτονάκια, απ’ την μέσα πλευρά των θηκών των CD’s των κυριακάτικων εφημερίδων. Και έτσι ζωγράφιζα σ’ αυτά ή στο εργαστήρι μου ή παίρνοντας τα μαζί μου στις διακοπές, αποτυπώνοντας μικρές «ασήμαντες» στιγμές, μικρά συναισθηματικά «τίποτα», με αξία αντιστρόφως ανάλογη με το μέγεθός τους. Αποκαλύφθηκαν λοιπόν τοπία γαλήνια, πολύπλοκα, ανάστροφα, έξοδοι και είσοδοι, κάπου ίσως μορφές, σχήματα που τα ξέρουμε, δίνοντας μου κάθε φορά που το εργάκι έφτανε στο τέλος του, μια τρυφερή ικανοποίηση σαν το κοίταγμα φωτογραφιών γεμάτων καλών και κακών συναισθηματικών στιγμών.